kwietniowo ...

Popodglądałam sobie świat. 

A wiersz o magnoliach co prawda ... ale to przecież też kwiaty 

kwietniami odchodzą magnolie

nie pytamy czemu pąki 
opadły jak ręce 
i jak powieki ciężkie od deszczu 

dziś jeszcze ścieżka do domu pachnie
płatkami dźwięczy krokami

jutro się oczy rozkwiecą od nowa 
i czyjś uśmiech 
na zbyt podobnej twarzy