niech się dzieje

Markowi

kiedy jest wola
aż do zesztywnienia kostek
palców zagryzanych z zapałem głodnego

chleba naszego
powszedniego
brak

jak snów
z obawy przed nowymi nadziejami

patrzę w oczy
taka intensywność zawęża horyzonty
niebezpieczna staje się
bliskość
i dal

tea in sahara

w takie posuchy
każda kropla ginie w nas jakby wsiąkała w piasek
zostaje pragnienie

póki jest
wiemy do czego słuzą dłonie
potem trudniej jest
bawić się rozmową

marząc o następnej filizance bez cukru
potrafimy się obejść
biała śmierć szkodzi jak sentymenty
na bok
odkładamy starannie

pijemy do dna

tea in sahara

O zmierzchu trzeba wierzyć najmocniej

kiedy mówię że nie wierzę już w miłość

nie marszcz brwi

wyglądasz tak bezradnie

goniąc wiatr

w koronach

jak we włosach

szukasz dźwięków

życie po zachodzie budzi się ciszej

i chłodniej

jeśli zwątpię

włóż mi usta ciepłe słowa