póki co

jest w czerni chmur jakiś niepokój

nieswój nastrój nocnych latawic

ze snami na własność

gonią w pętelkę

góra dół

góra dół

która szybsza weźmie więcej

od życia niezliczonych

wrażeń pustych

pełnych nie-pokoi

dla kontrastu

czas na brzegu szklanki tkwi póki co

czas do biegu

a luty się kończy niemrawo

zimno

może wstrząsnąć ciałem póki co

radość rankiem nie wschodzi nam spoza chmur

http://www.youtube.com/watch?v=URMmUpqt-Pc&list=FLPG_ggDNkfgczWb39kP-J1w

być

jak w równoległe światy

kiedy wkrada się do mnie smutek

 jestem

w na-stroju pierwszej ewy

chcę być

na miarę siedmiu cudów

na każdy rok przestępny wielka miłość

nie zamykaj

oczu

nie mogę oderwać     

nie pozwól umrzeć z tęsknoty 

na granicy smutku
jest dzień

kiedy umiera przyjaciel

póżniej już tylko czas

jak wieczorne mgły
zabiera żywe wspomnienia

Podstępnik

Najpierw mruczenie. Murmurando na jeden.
Na dwa. I struna. Nie pęka.
Spojrzenie. Cieszy oczy. I trwa.

Trzeszczy. Sypiemy się
jak cienkie szkło. Za późno by ukryć.
Cokolwiek.