W gałkach ocznych drgają jeszcze struny.
Gra muzyka, jak Titanic tonie.
Siedzisz jak Budda. Uśmiechnięty.
Obcy.
Są światy jak pękate dźwięki.
Ciężarne Paganinim, Bachem, Mozartem.
Są orkiestry dzikich os.
I endless rain gdzie nie spływają łzy.
W harmonii kurczy się życie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz