już zamknij oczy
proszę śnij
gdy chmury kłębią się nad światem
jak ślepcy we mgle ciągle iść
usiądźmy nim się zerwie czas
nim kiepską nicią szyte dni
pękną tam gdzie się raj nie przyśni
zapłaczmy czasem lecz nie dziś
niech życie się w mozaikę składa
ja muszę w swoją stronę iść
więc niebo nam się ciągle zmienia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz