call me less yours less mine

jeśli nie przeszkadza ci że zasypiam 

z głową w dół

w pół słowa

nie pamiętam żadnych grzechów

pytania zadanego przed chwilą

nie słyszę

bez słowa wchodzę i wychodzę

chcę głębiej

im bardziej

nie pamiętam suszy

tym mniej rozpamiętuję dawne burze

celebruję nowe gubiąc się

w słowach

na wietrze

łowię dźwięki odległe

przed nami ściana

ciszy

nie można wierszem opisać

czego nie ma

nie będzie 


i po nas  

*** (nieznajomemu)

kiedy ktoś umiera
pęcznieje w mojej głowie


ubiera się w kształty nieznane
stroi we mnie tysiące strun
ciekawskich
a dziś jeszcze za lekkich na żal


kiedy ktoś umiera
budzi się we mnie
człowiek
mknie przeze mnie cieniem nieznanym
dziwnie odległy ból 


prawie nie mój   

małymi krzykami ku zimie

kiedy rodzi się we mnie chłód
sypią się słowa
jak szpilki
kryształki
lukrują rzęsy
i skronie

zamarzasz i wrzesz
od samego patrzenia

szronią się
oczy
pytajniki wiszą
jak sople

krzyk kurczy się w uszach

figa z makiem

  
pobawmy się 
w kobietę i mężczyznę 

ty mnie ja tobie 
posadźmy figowce 
i gaje oliwne  

przebrniemy gładko 
przez  
słowa 

przykryją wstyd 
świeże figi 

na deser

http://www.youtube.com/watch?v=xI1D5EAfkUc 

z nadmiaru snów rodzą się boginie

jest jak matka
przygarnia wędrowców mości im
wygodne łoże
całuje troskliwie na dobranoc

choć nie dzieli niczyich pragnień
mnoży
współistnieje dzięki snom

rumieni się
niedojrzały owoc cierpko smakuje
nad ranem

jeśli już musisz ...

chodź

stań tu obok i zamknij oczy

załóżmy

że już wiemy jak jest w raju

afirmując ciszę

udajmy

że rozumiemy się bez słów

w ramach puenty

odwrócę się na pięcie

i ucieknę

nim znów zdążysz powiedzieć