...

kiedy słońce nie grzeje
 tylko rzuca cienie

między mną a tobą

chłód  

...

***

pociągaj mnie

w góry

wyruszymy o świcie

zanim brzask dnia zdąży nas znużyć

w upalny dzień

odpocznij w cieniu moich rzęs

nabierz ochoty na noce przechadzki

między znanymi wzgórzami

dopieść doliny

pewną  dłonią

nim zaleją nasz jesienne deszcze

nauczymy się nie ulegać sztormom

rozdygotanie

jesteśmy rozedrgani

jak liście osiki  

kiedy dmiesz zapamiętale

nie trzymam kursu

nie umiem spadać

bezboleśnie

***

naucz mnie

 nie patrzeć w niebo

i nie widzieć

więcej niż chciałbyś dać

weź za rękę

nie ciągnij

w dół

***

tam za wybojami

drogi rozchodzą się

bez wytchnienia

z nami zostaje tylko smutek

zazdroszczę górom

że tak stoją

nieruchomi świadkowie życia

nie to co wulkany

kiedy wrą trwoga miesza się z zachwytem

czerpiąc garściami

można się upić

widokiem nagich skał

nad przepaścią