nie patrz na mnie jakbyś jadł osty

między nami odwilż

puchną słowa rozrzucone przy jesiennych wiatrach

takie nieskładne

psują moją wizję ogrodu

wilgoć nadwyręża stawy starych bram

zgrzyta przy każdej próbie

wejścia i wyjścia

autoreply

mówiłeś

że kiedy zimie pękają oczy

może być już tylko lepiej

a tu nadal trzeszczy

nie tylko w stawach

śnięta jak ryba

usprawiedliwiam cię automatycznie

wszystkiego można się nauczyć

nawet chłodu